HAYAL ROTANIZDA

 Uzun zamandır görmek isteyip bir türlü ulaşamadığımız  'True Blue' filmine nihayet bir arkadaşımızın da yardımıyla internet üzerinden ulaşıp seyredebildik. Arkadaş yazımda da bahsetmiştim bu filmden ama bu sefer filmin ana teması ile ilgili önemli bir konuya dikkat çekmek istiyorum. Kürekçilerin pek çoğunun çok iyi bildiği film, Oxford ve Cambridge üniversiteleri arasında her yıl yapılan efsanevi yarışın 1987 yılındaki hikayesini anlatıyor. Ama film sadece bir yarışa hazırlık macerasından öte, bir takım olma yolculuğu, bir şehrin ve bir üniversitenin değerlerine sahip çıkma hikayesi, kişisel egoların nasıl başarının önünde takoz olduğunun hikayesi, arkadaş olma hikayesi, anlayabilen için çok anlamlı yöneticilik, liderlik, demokrasi dersleri de var. Gerçekten yaşanmış bir olay üzerine kurgulandığı için de çok kıymetli. Bence biz de sporun neden zor geliştiğinin, kurumlarımızda çalışan bağlılıklarının neden sağlanamadığının, ülkemizde neden çok kolaylıkla ayrımcılığın taraf bul...

Geçen hafta sürdürülebilir moda üzerine bir kitap okudum. Yeni Dünya düzeninde moda olan "sürdürülebilirlik" tabiri herkes için aynı şeyi ifade ediyor mu? Sürdürülebilirliği sağlamak için ortaya koyacağınız önerilerin hepsi uygulaması sürdürülebilir öneriler mi gerçekten iyi düşünmek gerekli. Tekstil ülkelerin kalkınmasında her zaman öncü sektörlerden biri olmuştur. Çünkü hem emek yoğundur, hem yaratıcılık, hem teknik bilgi ve altyapı ister, bir kurumu hem üretim, hem satış, hem mali yönetim anlayışlarında eğitir ve terbiye eder. Ancak, sanayileşme sonrası gelişen teknolojide tekstil rekabet arttıkça hem işçi hakları açısından sıkıntılı, hem de kullanılan kimyasallar nedeni ile Dünya'yı ciddi kirleten sektörlerden biri haline geldi. Hızlı tüketimin getirdiği geçici refah, şimdi Dünya'yı yaşanabilir bir yer olmaktan çıkarmış durumda. Bu nedenle, diğer deyişle yaşamın sürdürülebilir bir düzeni olması için, son yıllarda dönüp duran felsefelerden biri Ahimsa.  Eski bir Uz...

  COVID-19 pandemisi gerçekten sabırlarımızı test ettiğimiz bir salgın oldu. Bir yılı aşkın süredir evlerimizin içinde sabırla beklemeye gayret ediyoruz. Bu süreçte, yakınlarını kaybeden çok sayıda insan oldu. Hastalananlar ve iyileşenler oldu. Bu süreçte ne kederli günlerimizi ne de neşeli anlarımızı eskiden olduğu gibi eşimiz dostumuzla paylaşamadığımız için daha hüzünlü, daha yanlız ve daha kederli olduk. Bazı gündelik sıradan sandığımız şeylerin ne kadar kıymetli olduğunu farkettik. Her sabah çocukların okula gitmesinin, ya da bir arkadaşınıza uğrayıp evinde kahve içebilmenin, denize bakabilmenin, güneşe çıkabilmenin, bir ağaca dayanmanın veya bir kediye su verebilmenin bir keyif olduğunu, sıradan düşünmeden yapılan aktivitelerin bile aslında ne kadar kıymetli olduğunu farkettik. Torunlara veya annenize sarılmanın lüks haline geldiği bir ortama düştük ve bir yılı aşkın süredir bunu atlatamadık.  Doktorların ve bilim adamlarının anlattığı üzere, eğer zamanında sosyal mesafe...