HAYAL ROTANIZDA

Mindfulness son yılların popüler kavramlarından biri olarak yaşamımızda. Türkçeye genellikle farkındalık olarak tercüme ediliyor. Farkında mıyız? Neyin, ne kadar farkında olmalıyız? Farkında olmamak kendimizle mi ilgili? yoksa kendimiz dışındaki her şeye karşı bir sorun mu? Bu sorunun boyutu saygı, nezaket, özen, şefkat, affetmek, kabul etmek gibi çok boyutlu bir prizma ya da sabır küpü gibi elimizde değiştirdiğimiz bir konu mu? Farkında olmak yepyeni bir kavram değil elbette ama bunun terapiler ve kişisel gelişim seminerleri şekline dönüşerek profesyonelleşmeye başlaması yeni. Sıklıkla kişisel gelişim uzmanları, psikologlar, yoga eğitmenleri, zaman zaman yaşam koçları tarafından dile getirildiğini duymaktayız.  Konu antik çağlardan bu yana pek çok felsefecinin işlediği bir konu ama bunun terapi haline gelmesi modern zamanın konusu.   Hızlanan ve kalabalıklaşan modern yaşam biçimleri içinde nefes almayı bile unutarak yaşadığımız bu çağda, bir de baktık ki Dünya çöpten, zihinlerimiz ise

 Evvelki hafta okuduğum İsmail Güzelsoy'un "Avucumda Rüzgar Var" romanı, Türk Sanat Müziği üzerine, eski bir kültürü saygıyla selam durarak hatırlatan müthiş bir masalı anlatıyor. Kitap ud (ut) enstrümanı, ve Türk Sanat Müziği makamları ve ritimleri üzerine yazılmış etkileyici bir eser. Beni düşündüren ise, roman boyunca insanı iyileştiren bir müzik bestesinin masalsı geçişlerle ağaçlarda, boğazın sularında, denizin dalga sesinde, kuş sesinde, rüzgarın uğultusunda ve insan ruhunda aranıyor olması idi.  İnsanı ses ve müzikle iyileştirmek, mümkün mü? 1992 yılında Edirne Bayezit Külliyesi restorasyonu yeni bittiğinde eşimle orayı ziyaret etmiştik. Bu eski tıp okulunda hastaların su sesi ve müzik sesi ile iyileştirilmeye çalışıldığını öğrenmiştim. O dönemin hekimleri müzik sesi ve akan su sesi ile ruh hallerinin değiştiğini gözlemlemekle kalmamış, bazı fiziksel rahatsızlıkları, ağrıları vs de Türk müziği makamları ile iyileştirebildiklerini gözlemişlerdi. Farabi'nin bu k