HAYAL ROTANIZDA

  Yıl sonu gelirken yine sizi sıra dışı bir master kadın kürekçi ile tanıştırmak istiyorum. Kendisi müthiş sosyal bir insan olduğu için tanımayan kaldı mı bilemiyorum ama bu blogda yer almazsa benim için olmazdı. Nur Söylemez’i 2021 yılı sonlarında daha önce “Rowermind” söyleşisi sırasında bilgi verdiğim eski Galatasaraylı kürekçimiz ve benimde bir dönem takım arkadaşım olan Orhan Öztürk ile yaptığımız sohbetlerde duymuştum. Orhan Bey Suadiye Kürek’te ders verirken tanıştığı Nur Söylemez’in bu sporu çok sevdiğini ve müthiş bir potansiyeli olduğunu düşünüyordu. Potansiyel sözüne şaşırmamanızı rica ediyorum. Belli bir yaşı geçtikten sonra da potansiyel vadedebilirsiniz. Bir master sporcunun katkısı istatistiklere vereceği dereceden çok daha farklıdır. Ölçülmesi daha zor olan katkılar ; örneğin rol model oluşlar veya yaratıcı ve alternatif yaşam yolları üzerine fikirler içeriyor.  Nur Söylemez, 2022 Bled Euromaster Regatta için sınırı geçerken karavanı ile   Nur Hanım’ın Kar...

  YAZ ÇOKTAN BİTTİ …   ALICE MILLIAT …    Çok kurak geçen bir mevsim değişiminde yeni antrenman sezonu açılırken ya da bir önceki sezon kapanırken, her bitişin veya bir sonraki başlangıcın olduğu yerde, her kürek sonundan sonra kürek başına dönmek gibi … bitmeyen bir 2024 yılı geçirmiş gibi hissediyorum. Hala aynı yılda mıyız? Tüm bu yaşadıklarımın hepsi bu yıl mı olmuştu gibi garip bir zaman kayması içindeyim. Yıllarca bütçe ve planlama ağırlıklı çalıştım. Bir sonraki yılın planlaması hep sonbaharda başlar. Şimdi 2025 için hayal ettiklerimi sıralayıp duruyorum kafamda. Peki bu benim adıma kaotik geçen 2024 içinde yazmak isteyip neleri yazamamıştım onlara göz gezdirdim biraz… Yılı tamamlamadan eksikleri giderebilirim belki. Bu yazılardan biri ve bana göre en çarpıcısı ilk kadın olimpiyatını düzenleyen Alice Milliat hakkında olacak olandı.  Şimdi kaldığım yerden devam …   Bu yıl olimpiyatların esas teması eşitlik olduğu için daha önce çok iyi bilinen ka...

Kayık ve kürek kültürü ile ilgili serinin son yazısına vardık. Bir önceki yazıda kayıkların ardından sandalların ve diğer tür motorsuz teknelerin sanayi devrimi ile ortadan kalktığını, gelişen pop kültür içerisinde de  yaşanan değişimden nasıl etkilendiğini bugün sadece artık yarışları yapılan özel bir spor branşı olarak gündemde kalabildiğini ve hala insana ilham kaynağı olmaya devam edebildiğini görmüştük. Bu son yazı ile İstanbul'da geleneksel olan kayık yarışlarının geçmişinden bulabildiklerimi paylaşacağım. Bunu paylaşırken neden yarışmayı sevdiğimizi de düşünmek istedim.  Olimpiyat yılında oluşumuz nedeni ile bu yıl tüm branşlarda en iyi sporcuların kıyasıya yarıştıklarını ve rekabetlerini izleyebileceğiz. O nedenle tam da rekabet üzerine düşünmek için güzel bir hafta. Rekabet, dönüşüm hızı artan dünyada her geçen gün her alanda daha da arttı. Okullarda, iş dünyasında, sanatta, sporda, sosyal medyada, aşkta, evlerimizin içinde bile sürekli bir rekabet halindeyiz. Bu bira...

Kayık ve Kültür serisinin dördüncü yazısına ulaştım. Bu kadar eski ve içimize yer etmiş bir kültürden nasıl olupta olimpik kürek teknesi yapamadığımız, bu motivasyonu nasıl bulamadığımız, hatta kayık, kürek kelimelerinin nasıl olupta kano kelimesinin içinde büzüştüğü içime dert olduğu için başlayan yolculukta yolun çoğu geride kaldı. Bu yazıda bu sefer İstanbul'da gündelik hayatın içinde nasıl kürekçiler ve kayıklar nasıl konumlanmıştı ona bakıyorum.  Geçen yıl İstanbul'un tarihini günlük hayat hikayelerinden yola çıkarak 'Açık Radyoda' anlatan Pınar Erkan Hanıma bir mail atmıştım. Pınar Hanım özel bir duyarlılık göstermiş ve o da epey bir seri yayın yapmıştı . Çok da güzel hikayeler var içinde... Mehtap seyirleri, deniz kızı Eftalya ve daha niceleri... yazı sonunda linkleri bulabileceksiniz. Pınar Hanım hikayelerle birleştirerek bir dönemi çok güzel sunmuş. Benim de toplayıp derlediklerim biraz özet oldu. Zihinlerde kısa birer izi kalsın istiyorum. Çünkü kürek çekmek s...