HAYAL ROTANIZDA

Kayık ve Kültür serisinin dördüncü yazısına ulaştım. Bu kadar eski ve içimize yer etmiş bir kültürden nasıl olupta olimpik kürek teknesi yapamadığımız, bu motivasyonu nasıl bulamadığımız, hatta kayık, kürek kelimelerinin nasıl olupta kano kelimesinin içinde büzüştüğü içime dert olduğu için başlayan yolculukta yolun çoğu geride kaldı. Bu yazıda bu sefer İstanbul'da gündelik hayatın içinde nasıl kürekçiler ve kayıklar nasıl konumlanmıştı ona bakıyorum.  Geçen yıl İstanbul'un tarihini günlük hayat hikayelerinden yola çıkarak 'Açık Radyoda' anlatan Pınar Erkan Hanıma bir mail atmıştım. Pınar Hanım özel bir duyarlılık göstermiş ve o da epey bir seri yayın yapmıştı . Çok da güzel hikayeler var içinde... Mehtap seyirleri, deniz kızı Eftalya ve daha niceleri... yazı sonunda linkleri bulabileceksiniz. Pınar Hanım hikayelerle birleştirerek bir dönemi çok güzel sunmuş. Benim de toplayıp derlediklerim biraz özet oldu. Zihinlerde kısa birer izi kalsın istiyorum. Çünkü kürek çekmek s...

İnsan suda kürekle hızla ilerlemenin yolunu bulduktan sonra, tekneler bilgi, teknoloji gelişiminin yanı sıra ihtiyaca, kullanım yerine göre çeşitlenmeye başlamış. İnsanın hız tutkusu, rekabetten aldığı haz nedeni ile hemen hepsinin yarışı bir şekilde düzenlenmiş. Sanayi devrimine dek, tekneler, büyükleri de küçükleri de hepsi kürekle ilerletiliyor, ve rüzgarı bulabildiğinde de yelken açıp rüzgardan faydalanılabiliyor. Yaşam kaynağımız suyla bizi birleştiren tekneler ve kürekler önemini koruyor. Sanayi devrimi sonrası kürek nostaljik ve spor amaçlı bir ekipman haline dönüşüyor. Tüm bu okumalar neden kano ve kürek karıştırılıyor diye başlayan sorudan yola çıksa da, gezip durduğum kaynaklarda derin bir yaşam kültürü, zarafet, sanat, hayatta kalma, kaşiflik ve nice konuya uzanan uçsuz bucaksız bir kürekçilik ile yeniden tanışıyoruz. Bu kez ne kadar çok tekne tipi olduğuna özellikle İstanbul özelinde binbir çeşit kürekli tekne oluşuna tanıklık edeceksiniz. Çok denizci olamadığımız söylense ...