MONOTONUN ARDINA BAKABİLMEK
Günlerimiz çoğunlukla monotondur, belirli bir rutin içinde akar, bu rutin içinde kendimizi hem güvende hisseder, hem de sıkıcı buluruz. Karantina günlerimiz bunu bir kez daha hatırlattı, alışıldık rutinin dışına çıkmak bazılarımız için tatil havası yaratsa da, bazılarımız için belirsizlik ortamını ve buna bağlı stresimizi yükseltti. Şimdi de kendimize karantina rutinleri yarattık belki de. Bu çelişkili bakış aslında kendi yarattığımız rutinlerin birer illüzyon olduğunu farketmekle aşılabilir.
Dışarıdan rutin görünen şeyler aslında monoton değildir. Her sabah işe gitmek için çıktığınız yolda her seferinde farklı bir günle karşılaşmaktayız. Monotunun arasında gizlenmiş farklılıkları görebilmeyi araştırmak, ancak zihniniz dingin olabildiğinde mümkün. İşte o sırada hayatın zenginliğini ve zerafetini farkına varabiliriz. Yaşamın her gün yeniden size bazı hediyelerle geldiğini görürsünüz.
Günlük streslerimiz arasında, anda kalabilme ve farkındalık egzersizleri bu nedenle çok kıymetli. Eckhart Tolle Şimdinin Gücü kitabında Şimdiyi şöyle tanımlamıştı. '... Geçmiş size bir kimlik verdiği, gelecek de bir kurtuluş vaat ettiği için ortaya çıkar. Bunların ikisi de illüzyondur. Geçmiş ve gelecek üzerine ne kadar odaklanırsanız, şimdiyi var olan en değerli şeyi de o kadar kaçırırsınız. O var olan her şeydir. Ebedi şimdiki zaman içinde tüm yaşamınızın geçtiği yerdir. Sizi zihnin sınırlarının ötesine götürebilecek tek noktadır....'
Anı fark edebilmek, algılarınızı %100 kullanabilmek demektir. Kendiniz ve çevreniz ile ilgili farkındalığınızı maksimum düzeyde tutarken, stres seviyenizi yükseltmemek demektir. Rutinin içinde kaybolmadan hayatınızın ne kadar da anlamlı olduğunu hissedebilmek demektir. Rutinleri sevmemizin nedeni, aslında hayatımıza her gün farklı bir şey geldiğinde, bunu yaldızlayıp parlatarak önümüze koyabilmemizi de kolaylaştırmasıdır.
Bu yüzden monoton güzeldir. Monotonun arasındaki ve ardındakileri görebilmemize fayda sağladığı için.
Bu yazının sonunda linkini verdiğim Kenan Taştan 2012 tarihli yazısında Ravel'in bolerosundan örnek vermiş. Bolero'nun sevilme nedenini monoton oluşuna bağlamış. Ben de kürek sporu ile ilgili örneklendirmek istiyorum.
Kürek çekenlere dışarıdan baktığınızda monoton bir salıncak hareketi olduğunu görürsünüz. Oysa her kürekte anda kalabildiğinizde, aldığınız her yolda bir farklılık görebilirsiniz. Caddebostan sahilde kürek çekerken yaza girişte size mutlaka yunuslar eşlik eder. Yunus'un dostluğu ve heybeti şaşırtacaktır. Martıların teknenize konarak yolcunuz olması da öyle.
İzmir'de Bostanlı sahilde parkurun sonunda sizi flamingo ve pelikanlar karşılar. Bir büyük şehirde sizi bekleyen doğa. İzmir'de sahil ışıkları arasında gece kürek çekerken teknemize atlayan kefalleri ve onları tutup denize geri gönderişimiz hala çok canlı ben de. Alibeyköy barajında yüzerek eşlik eden bir domuz yavrusu veya Moğlova kemerinde bizi seyreden balıkçı kuşlar tam da şehir merkezinde bulunan vahalardan, kürek çekme rutini arasında yaşamın hediyelerine örnekler.
Bunlar hiç de abartılı örnekler değiller. Her sabah güneş farklı doğar, siz istediğiniz rutini yaratın veya istediğiniz kadar hayatınızın monoton ve sıkıcı olduğunu düşünün. Aslında böyle bir şey yoktur. Kendi yarattığımız monotonlaşma, belirsizlikler arasında pes etmeden devam etmenizi sağlayan bir rutin olabildiğinde, yaşam içinde ilerlemenizi sağlayabilecektir.
Kürek çekerken olduğu gibi, görmediğiniz bir istikamete, dengenizi bulup, durmadan kararlar alarak devam edersiniz. Zaman zaman yolunuza çıkabileceğinizi düşündüğünüz engelleri geçebilmek için yönünüzü düzeltmeniz gerekir ama denizin ortasında durup bekleyemeyeceğiniz için durmadan yol alırsınız. Sabır ve basiret ile yolunuza devam edersiniz. Durmamanız gereklidir ve kararlar almaya devam edersiniz. Günlük rutininiz sizin yönünüzü bulmanıza yardımcı olabilecek kutup yıldızınız olabilir.
Her gun aynı masaya oturup, aynı işi yapıyormuş gibi görünebilirsiniz ama karşılaştığınız farklılıkları kucakladığınızda her gününüzün aslında ne muhteşem olduğunu fark edebileceksiniz.
fotoğraf: www.instagram.com/srhtdizdaroglu
Yine harika bir fikir yazısının kürekle buluşması. Monotonluk konusunda biraz daha düşünmem gerekecek. Sevgiler.
YanıtlaSilBenim de kendimle ilgili yeni bir keşif yapmamı sağladı bu cümleniz. Cevap vermeyi değil de soru sormayı seviyorum. Düşündürmeyi seviyorum. Cevaplar herkese veya duruma göre değişebiliyor ne de olsa. Ama doğru soru çok önemli
YanıtlaSil